Maar zonder haar zou alles snel verdrogen
De duinen dor en bruin worden gekleurd

Een koele stroom onttrokken aan het zuiden
Wordt hier vandaan ter laving doorgepompt
Naar Majesteit en and’re Haagse luyden
Die denken dat het uit de duinen komt

In ’s lands vergaderzaal wast men doorlopend handen
In onschuld ja, dat moge duid’lijk zijn
Men wil zich daar niet aan koud water branden
En doet het onze bij de Haagse wijn.

Wanneer ik kijk naar dat betonnen zwijgen
Een stenen schip, drijvend op golven groen
Vraag ik me af of ooit iemand zal neigen
Om hier die grote kraan eens dicht te doen