Stormpoldervloedbos Krimpen aan den IJssel

Tussen 1961 en 1972 heb ik de Stormpolder in Krimpen a/d IJssel drastisch zien veranderen. Van een gevaarlijk slecht bedijkt poldergebied naar een 10 meter hoger gelegen industriegebied. In 10 jaar als kind een paradijsje om rond te hangen.

Ooit een zelfstandige gemeente met oorspronkelijk typisch poldergebied met weideland, scheepswerven, strandjes, een vloedbos, mattenfrotten, Boer Pols, een kruidenier en bakker (van Vliet). Gedurende 10 jaar een constant veranderend gebied met drijfzand (3 x bijna verdronken), rietkragen, het Stille Strandje (waar nu mega loods Hollandia/vd Giessen staat), fazanten, konijnen, ratten, uilen, en exploderende wilgengroei. Nu een onooglijk industriegebied met vuilstort en gevangenis.

Wat blijft is een herinnering en een vloedbos van het Zuid Hollands landschap. Het gebied waar mijn vader vastgehouden werd door de Duitse bezetter omdat hij aardappels stal. Het gebied waar mijn vader als 24 jarige met een roeiboot vele mensen van daken en uit huizen redde tijdens de Watersnoodramp van 1953.

Het Stormpolder vloedbos is het deel wat is gebleven, van de ooit zelfstandige gemeente Stormpolder

Jan de Doelder

Aanvullende Reactie op Erfgoed Top 10 object Stormpoldervloedbos

Dubbel en dwars verdiend werd dit vloedbos aangemeld als erfgoed van onze Krimpenerwaard.
Het slagenlandschap daarvan is al erfgoed dat getuigt van de vroeg middeleeuwse ontginningen vanaf IJssel en Lek. Dit vloedbos gaat verder en geeft meer. Het representeert anno 2012 als enige stukje landschap in onze waard het rivierenlandschap van vòòr de middeleeuwen. Met een nu in Nederland uiterst zeldzame getijslag van 1,5 m is dat voor de bezoekers van vooral de Krimpense Biesbosch voor velen zeer boeiend. Evenals Jan de Doelder beleef je er oernatuur en cultuurhistorie van meerdere eeuwen.
Dat laatste vooral in de oeverzone langs de voormalige Stormpolderdijk, nu Krimpense Biesbosch geheten. Daar zie je bijvoorbeeld een unieke eikenhouten klepduiker. Alleen dankzij deze uitvindingen kon rond de 11de eeuw de ontginning van de waard plaats vinden. Met recht en reden wordt de klepduiker dan ook wel genoemd ‘de sleutel van de Nederlandse beschaving’.
Maar er is meer cultuurhistorie. Ook bekade en onbekade hakgrienden die eeuwenlang zowel binnendijks maar vooral buitendijks langs Lek en IJssel te vinden waren. En rietvelden met getijdenriet van wel 3 à 4 meter hoog! Riet dat eeuwenlang werd gebruikt in de steenplaatsen van onze voorouders. Al dat cultuurhistorie erfgoed is met name te zien en te beleven op het gemeentelijke oeverpad dat voert door de Krimpense Biesbosch, de oeverzone gelegen tussen het natuurrijke vloedbos en de Stormpolder. Langs dat oeverpad in de Krimpense Biesbosch sneed de Krimpense wethouder Bart Prins 11 februari j.l. met een hand riethaak nog bossen riet waarvan half april op de voorjaarsmarkt van het streekmuseum op ambachtelijke wijze door de gebroeders Boers een rietmat werd gefrot.

Desgewenst kan ik u meer informatie geven over het vele erfgoed dat hier is te vinden. Erfgoed dat in de toekomst nog kan worden verrijkt en beter ontsloten.
Informatie daarover vindt u o.a. op de sites van de HKK  en van H2Ruimte  op de volgende links:
HKK: http://www.historischekringkrimpen.nl /archief/lezingen HKK/ herinrichting vloedbos.
H2Ruimte: 1) http://www.h2ruimte.nl/user_files/file/artikelen/artikel_stormpoldervloedbos_in_de_klinker0001.pdf een bericht in het voorlichtingsblad De Klinker van Krimpen/IJssel met de titel: 'Stormpoldervloedbos, een mooi natuurgebied met 'levend'water', en
2) http://www.h2ruimte.nl/user_files/file/Een%20ode%20aan%20mijn%20vader.pdf Een nogal uitgebreid verhaal geschreven door mijn zoon over mijn belevenissen met het vloedbos van 1970 tot ca. 2004